تاریخچه اشعه ایکس

تاریخچه اشعه ایکس

اشعه ایکس برای نخستین بار در سال ۱۸۹۵ میلادی توسط فیزیکدان آلمانی به نام “ویلهلم رونتگن” (Wilhelm Conrad Rontgen) کشف گردید.

رونتگن متوجه گردید که تابش فلوئوروسنسی که در زمان قرار گرفتن کریستال در معرض لامپ کاتودی، ولتاژ بالا ایجاد می کند که می تواند دریچه ای بزرگ در عالم هستی باشد.

اشعه X ویلهلم رونتگن آلمانی که کشف گردید جزو دسته ای از امواجی است که به آنها امواج الکترومغناطیسی (Electromagnetic waves) می گویند و طول موج اشعه ایکس است که موجب توانایی آن در نفوذ به درون بدن می شود.

ضمناٌ به اشعه ایکس، اشعه رونتگن نیز می گویند.

امواج اشعه X  با طول موج بسیار پایین و قدرت بالایی که دارد، می تواند به درون بدن نفوذ کنند. همانطور که نور مرئی از شیشه عبور می کند اشعه ایکس هم از بدن عبور می کند.

بعضی از بافت های بدن به امواج اشعه ایکس اجازه می دهند تا به راحتی از آنها عبور کند مثل پوست یا عضلات. در عوض بعضی از بافت های بدن مانند استخوان ها به راحتی اجازه عبور اشعه ایکس را نمی دهند.

وقتی به قسمتی از بدن اشعه ایکس می تابانیم این اشعه از پوست و عضلات عبور می کند ولی استخوان ها مانع از عبور آن شده و راه آنها را سد می کنند.

دلیل نامگذاری آن به ایکس نیز این امر هست  که در آن موقع این پرتو بسیار ناشناخته و غیر معمول به نظر می رسید و این ویژگی جالب اشعه X است که می تواند از اکثر مواد(به جز مواد سخت ) عبور کند.به همین دلیل رونتگن توانست با استفاده از عبور دادن این پرتو از دست همسرش، تصویری از استخوان ها تهیه کند که اولین تصویر برداری توسط اشعه X در جهان هستی می باشد.